انسان در زندگی روز مره ناگزیر از یک روش و سبکی خاص است بهطور که آن روش میتوان به زندگی معنا دهد و تأمین کننده مصالح دنیوی و سعادت اخروی انسان باشد و یا زندگی را بیمعنا و باعث مفاسد دنیوی و خزیان اخروی گردد، لذا بحث سبک زندگی از اهمیت ویژۀ برخوردار است لذا ضرورت دارد که بحث سبک زندگی در تمام ادوار و ادیان و مذاهب مورد مداقه قرار گیرد. منشأ انتخاب روش زندگی میتوان جهانبینی فرد یا گروه باشند که هرکس طبق جهان شناختی خود سبکی را انتخاب میکند. هدف این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی بررسی سبک زندگی اسلامی از نگاه فقه اسلامی با توجه به آیات و روایات است که این روش با خواستههای فطری بشر همخوانی دارد، دین مقدس اسلام احکام زندگی فردی و اجتماعی انسان را تحت عنوان فقه منعکس نموده که اجرای آن یک قوۀ مجریه میطلبت بایست حکومت اسلامی باشد تا احکامی که برای مصالح دنیوی و سعادت اخری فرد و گروه وضعشده معطل نماند. بعد از بررسی سبک زندگی از نگاه فقه به این نتیجه رسیده است که تنها سبک زندگی اسلامی با فطرت بشر همخوانی دارد که احکام آن تحت عنوان فقه اسلامی بیانشده است.